Grand Prix Monako 2023. Kiedy wyścig F1 na torze Monte Carlo? Harmonogram, faworyci bukmacherów, kursy, statystyki i transmisja na żywo

Tor Monte Carlo przeszedł wiele modyfikacji. Niektóre zmiany wynikały z nowych inwestycji w mieście, a inne miały na celu poprawę bezpieczeństwa i dostosowanie trasy do zmieniających się wyścigów. Pierwotnie tor był znacznie szybszy, miał mniej zakrętów, a zamiast barier bezpieczeństwa używano belek słomy. Zdarzało się, że samochody wpadały do… morza. Wraz z rozwojem samochodów Formuły 1 konieczne było dostosowanie toru w Monako zarówno pod względem tempa, jak i bezpieczeństwa.

Co roku z okazji Grand Prix F1 obiekt w Monako jest specjalnie przygotowywany. Budowa trwa sześć tygodni, a demontaż trzy tygodnie. Wymienia się fragmenty nawierzchni i wprowadza drobne zmiany w krawężnikach i barierach. Obiekt jest wykorzystywany również przez inne serie wyścigowe. Co dwa lata odbywa się tam rywalizacja samochodów historycznych, która poprzedza Grand Prix Formuły 1. Od 2015 roku w Monako ściga się również Formuła E. Jednak to Grand Prix F1 jest zawsze ostatnim wyścigiem, po którym przeprowadza się demontaż całej infrastruktury.

Gdyby tor w Monako był całkowicie nowym projektem, nie spełniałby wymagań najwyższej kategorii FIA. Trasa jest zbyt krótka (powinna mieć ponad cztery kilometry) i brakuje na niej wystarczających stref bezpieczeństwa. Nie ma tu również odpowiedniej infrastruktury. Monako jest obecne w Formule 1 od samego początku i regularnie dostosowuje się do zmian, co utrzymuje je w kalendarzu wyścigów. Od dłuższego czasu pojawiają się plotki o możliwym wydłużeniu trasy w celu ułatwienia wyprzedzania, jednak układ ulic nie sprzyja takim zmianom. Budowa nowej dzielnicy przy wjeździe do tunelu miała na to wpłynąć, lecz układ ulic w tamtej okolicy nie pozwala na takie rozwiązanie.

Tor uliczny w Monako jest najkrótszy, najwęższy i najwolniejszy w kalendarzu Formuły 1. Wyprzedzanie podczas wyścigów jest tam niezwykle trudne, ponieważ kierowca jadący znacznie wolniej od rywali może ich skutecznie blokować. Musi tylko nie popełniać żadnych błędów, utrzymywać optymalną linię jazdy i dobrze wychodzić z zakrętów na dwóch głównych prostych.

Na torze w Monako znajduje się tylko jedna strefa DRS, która jest umieszczona na prostej start-meta, jednak wyprzedzanie w tym miejscu jest bardzo trudne. Najlepsze miejsce do podjęcia próby zyskania pozycji znajduje się w miejscu hamowania po wyjeździe z tunelu, chociaż ze względów bezpieczeństwa system DRS nie jest tam używany. W wyścigach F1 w Monako rzadko dochodzi do tzw. mijanek. Sukces w tym wyścigu zależy głównie od dobrego wyniku w kwalifikacjach, odpowiedniej strategii (zazwyczaj tylko jeden pit-stop) i bezbłędnej jazdy. Dla kierowców z czołówki kluczowe jest również umiejętne reagowanie na nagłe sytuacje, takie jak np. samochód bezpieczeństwa.

Grand Prix Monako to jedyny wyścig Formuły 1 rozgrywany na skróconym dystansie. Wszystkie inne gonitwy mają długość między 305 a 310 kilometrów, podczas gdy w Monako kierowcy przejeżdżają zaledwie 260 kilometrów. Jest to spowodowane niską średnią prędkością na torze (tylko 42% dystansu jest pokonywane z pełnym gazem). Gdyby ten wyścig odbywał się na standardowym dystansie, trwałby dłużej niż  przewidziane regulaminem maksymalnie dwie godziny.

Podczas Grand Prix Monako zespoły wykorzystują maksymalny poziom docisku aerodynamicznego. Często dokonuje się jednorazowych zmian w układzie kierowniczym i zawieszeniu, aby samochody lepiej radziły sobie na tym krętym torze. Dostawcy opon zawsze przywożą najbardziej miękkie mieszanki opon. Zużycie ogumienia i spalanie paliwa jest najniższe w całym kalendarzu. Szanse na wyjechanie samochodu bezpieczeństwa są bardzo wysokie.